[Review] Dave the Diver - Als een vis in het water (2024)

Afgelopen juni verscheen er op Steam plotseling een indiegame met een interessant gegeven. Een soort van “rustgevende” roguelite, waarin je overdag vis ving die je avonds in je sushi restaurant verkocht. En alhoewel deze gameplayloop nou misschien niet nieuw is bleek Dave The Diver toch iets anders te doen dan anders. Binnen no-time was iedereen helemaal gek van deze gezette duiker en werd het al snel tot “indiehit van het jaar” gebombardeerd. Het verhaal, de complexe maar toch rustgevende manier van spelen en de vele dingen die kunnen gebeuren bleken een grote hit te zijn. Nu is het tijd voor Dave The Diver om zijn duik naar de Switch te maken. Komt de game daar net zo goed tot zijn recht?

Kort antwoord? Ja. Dave the Diver is een ontzettend leuke game die je, naast een fijne gameplayloop die niet snel verveeld, constant nieuwe dingen introduceert die je aandacht pakken. Combineer dat goed geschreven personages en een heerlijke stijl humor en je hebt de kern van deze game te pakken.

Mijn naam is Dave. Dave the Diver.

Maar goed, laten we bij het begin beginnen. In Dave the Diver speel jij Dave, een nogal gezette duiker die aan het begin van de game met vakantie is. Hij krijgt een belletje van zijn zeer enthousiaste vriend Cobra, die een zeer goed zakelijk voorstel voor hem heeft. In de wereld van Dave the Diver bestaat er namelijk een stukje oceaan dat “The Blue Hole” genoemd word. Dit unieke stukje natuur heeft de vreemde eigenschap om dagelijks van geografie en fauna te wisselen. Elke vis die je kan bedenken komt hier wel eens voor, dus is het niet geniaal om aan de rand van deze oceaan een sushirestaurant te beginnen? Hij vraagt jou als ervaren duiker om het restaurant dagelijks van verse vis te voorzien. Jij ziet dat ook wel zitten en gaat op pad om aan dit nieuwe avontuur te beginnen.

Daar eenmaal aangekomen blijkt het iets meer voeten in de aarde te hebben. Niet alleen moet jij inderdaad de vis vangen, maar het restaurant is ook niet volledig bezet. Een (zeer getalenteerde) kok is er, maar je zult ’s nachts wel het menu moeten bepalen en helpen in de bediening. En dat niet alleen, binnen korte tijd ben jij bij allemaal zij-dingen betrokken, Zo moet je via een soort van restaurant-instagram helpen de populariteit te verbeteren (like al de foto’s!), ontmoet je biologen die ook interesse hebben in het vreemde fenomeen van The Blue Hole, zijn er archeologen die vragen of je helpt zoeken naar een verloren beschaving en zijn er eco-activisten die een appeltje met je te schillen hebben.

Duiken, vissen, serveren, repeat.

De gameplay is (in eerste instantie) aardig recht door zee. Als Dave mag je twee keer per dag een duik maken. Eén keer in de ochtend en in de middag. Met een harpoen en een simpel geweer duik je de blauwe zee in, en je probeert met je zakken vol vis weer boven te komen. ’s Avonds maak je daar een menu van en help je in het restaurant om de klanten van eten te voorzien. Met het geld dat je daar verdient, kun je je duikuitrusting upgraden. Zo kun je je duikpak upgraden om grotere dieptes te weerstaan, de zuurstoftanks upgraden of ervoor zorgen dat je veel meer cargo mee terug kunt nemen.

En alhoewel dit in het begin misschien wat oppervlakkig lijkt, breidt het zich al snel uit. Onder water vind je namelijk meer dan alleen maar vis. De oceaan ligt vreemd genoeg ook bezaait met kistjes waar je nieuwe wapens of upgrades voor die wapens in kunt vinden. Je mag die tijdens zo’n run gebruiken, en als je die vaak genoeg gebruikt hebt speel je de blueprint vrij waarmee je hem zelf kunt maken. Daar heb je wel weer materialen voor nodig, welke je wederom vindt op de zeebodem.

Meer opties. MEER!

Maar ook de rest breidt zich al snel uit. Je restaurant wordt al snel te populair om in je eentje te kunnen runnen, dus zul je mensen moeten inhuren. Je krijgt op een gegeven moment een app waarmee je eco-doelen kunt behalen waarmee je beloningen kunt krijgen. Door middel van een andere app krijg je voor elke vis die je vangt een soort trading card om te verzamelen. Je krijgt een fish farm om de inkomsten van vis wat stabieler te maken, en een echt boerderijtje waarmee je overige ingrediënten kunt genereren. En ook van dat “rustgevende” vissen komt soms maar weinig terecht als blijkt dat piraten proberen je nieuwe dolfijnen vrienden te vangen of de baas van de eco-activisten je onder water plotseling aanvalt. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de mini-games die de game af en toe je kant op gooit of de evenementen in je restaurant waarvoor je een paar dagen krijgt om specifieke sushi te creëren.

Charme en humor

De game weet dit alles leuk te houden door middel van pure charme. Niet alleen gebruikt het een prachtige pixel 2D-stijl, maar de game zit vol goed geschreven personages en leuke humor. Zo heb je bijvoorbeeld de kleine cutscenes die af en toe spelen wanneer je een upgrade of nieuwe functie vrijspeelt. Deze zitten vol met humor. Wat dacht je bijvoorbeeld van (X) die, elke keer als hij een geweer voor je knutselt, een andere anime trope belicht. Van een mech die zijn bewegingen overneemt waarmee hij het iconische beeld van de schepping van adam recreëert tot het bedanken van zijn anime figurines als het gelukt is. Of de kok, die als echte samoerai vergezelt door kersenbloesem met chirurgische precisie en nieuw gerecht ontwikkelt (waarbij de vissen het in horror aankijken). Het zit allemaal vol met leven.

Sowieso zit er gewoon ongelooflijk veel aandacht in deze game. Van de creatieve soorten sushi die je op een gegeven moment kunt serveren (haaien hoofd??) tot de instagram posts je die moet liken om meer populariteit te krijgen en de personages die je kunt inhuren om je te helpen in je restaurant. Ik weet niet waarom ik een dude in de bediening heb gezet die één brok spieren is en meer tijd bezig is met flexen dan serveren, maar het gebeurt wel. En ik vind het hilarisch.

Kan misschien iets soepeler

De game loopt verder prima op de Switch, al zou het wel iets soepeler kunnen. In sommige gevallen valt de prachtige onderwater-omgeving de game toch wat zwaar en zul je af en toe wat frames missen. Ook zul je even flink moeten wennen aan de controls. De manier van richten om vissen te vangen werkt prima maar voelt wel ietwat onhandig aan. Maar laat dat absoluut de pret niet drukken. Het zit de game niet in de weg, en het restaurant-gedeelte loopt verder zo vloeiend als het maar kan.

Conclusie

Waar het vooral op neerkomt is dat Dave The Diver je blijft verrassen. Elke keer als je denkt. “Oke, nu weet ik het wel” gooit Dave The Diver weer iets je kant op om het interessant te houden. En vreemd genoeg werkt het ook allemaal nog! Als games teveel verschillende gamplaymechanieken introduceren kan het al snel voelen alsof je niet meer weet waar je moet beginnen, maar Dave The Diver houdt het overzichtelijk. Dit zorgt ervoor dat het enigszins simpele roguelite-concept naar een veel hoger platform getild wordt. Combineer dit met een prachtige stijl en veel humor en je hebt inderdaad een hit van een indie te pakken. Een absolute aanrader!

+ Prachtige 2.5D-stijl die goed tot zijn recht komt
+ Kern gameplayloop werkt goed en wordt op een goed tempo uitgebreid
+ Alles zit vol aandacht, charme en humor
+ De game blijft verassen, verveelt niet snel!

– De game loopt niet altijd even soepel in de oceaan
– Het vissen voelt wat onhandig

DN-cijfer: 9,0